Bilgiler > Farabi'ye göre Kent Türleri
Farabi'ye göre Kent Türleri
a) zarurî kent (ed-medînetu’d-darûriyye): bunun halkı, yaşamak için yiyecekten, içecekten, giyecekten, evden ve kadından ancak zarurî olan mikdarda iktifa ederler ve bu şeyleri elde etmek için birbirlerine yardım ederler (farabi, 1990: 91).
b) değiştirici kent (el-medînetu'l-beddâle) sarraf kent: bunun halkı, ancak servet ve sâmanlarını artırmaya çalışırlar. topladıkları serveti başka uğurda kullanmayıp onu hayatın gayesi addederler. dolayısıyla servetlerini durmadan kabartıp çoğaltmaya çalışırlar (farabi, 1990: 91).
c) bayağı ve düşük kent (medînetu’l-hisseh ve’s-şekvah): bunun halkı, hayatın maddi zevklerine düşkündürler. yemek, içmek, şehvet peşinde koşmak, tahayyüle dalmak gibi şeyleri, hele eğlenti ve şakayı, her bakımdan ve her şeyden üstün tutarlar (farabi, 1990: 91).
d) haysiyet kenti (medînetu'l-kerâme): bunun halkı, başka milletler arasında ün ve itibar kazanmak, övülmek, saygı görmek, şan ve şöhretini artırmak için el ele verirler. yabancılar arasında ve kendi aralarında büyük tanınmak isterler. her ferd dilediği veya elinden geldiği kadar izzet ve ikram görmek ister (farabi, 1990: 92).
e) zorba kent (medînetu'l-tagallub):bunun halkı başkalarını ezmeye fakat başkaları tarafından ezilmemeye çalışırlar. bütün zevkleri zafer ve tagallüpten ibarettir (farabi, 1990: 92).
f) cimaî kent - özgür kent (el-medînetu'l-cemâiyye): bunun halkı, serazad yaşamak gayesini güderler. yalnız diledikleri gibi yaşar ve dilediklerini yaparlar (farabi, 1990: 92).
***